Denizde bulunulan konumun belirlenmesinde gök cisimlerinin ufuk çizgisinden açısal yüksekliğinin ölçülmesi esasına dayanan çeşitli yöntemlerin uygulamasındaki temel sorun deniz koşullarında açı ölçümünün pek de güvenilir olarak yapılamaması olmuştur. Gökbilimci Levi ben Gerson (1288-1344) tarafından iki gezegen ya da iki yıldız arasındaki açısal uzaklığı ölçmek için geliştirilen ve “Jacop çubuğu” olarak da bilinen çapraz çıta veya kadrant gibi aletlerde güneşe doğrudan bakıldığından, bu aletlerin uzun süre kullanımı göze acı verdiği gibi gözü de zedelediğinden o döneme ilişkin resimlerdeki kaptanların en belirgin betimlemesi tek gözün bandajlanması olmuştur.
Bu olumsuzluğu ortadan kaldıran çözüm İngiliz denizci John Davis (1550-1605) tarafından 1595’te bulunmuştur. Backstaff (ters çıta) olarak adlandırılan açı ölçüm aleti Güneş’e sırtı dönük olarak kullanıldığından gözü fazla rahatsız etmediğinden denizciler tarafından hızla benimsenmiştir
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder